Na hele lange tijd dan eindelijk weer eens een berichtje van mijn kant. Het is vandaag 17 november 2009. Vandaag is het dus precies twee jaar geleden dat mijn behandeling begon in het azM.
Inmiddels twee maanden geleden moest ik voor de laatste keer naar het azM voor een infuus op het dagcentrum. Toen konden we eindelijk echt beginnen met aftellen. Vorige maand kreeg ik mijn laatste beenmergpunctie. De dag erna kon ik bellen voor de uitslag, die natuurlijk weer goed was! Vanaf dat moment weet je dat het einde van de behandeling eindelijk echt snel dichterbij komt.
Gisteren moest ik dus voor de laatste keer terug naar het ziekenhuis om bloed te prikken en voor een gesprek met de dokter. Ook hier bleek alles weer in orde. Ik moet vlak voor de wintersport nog eens terug om weer even bloed te prikken. Daarna zal ik steeds minder vaak op controle hoeven.
Ik moet zeggen dat het best raar was om bij het ontbijt voor de eerste keer in twee jaar geen pillen te hoeven slikken. Het was absoluut raar maar tegelijk ook een hartstikke fijn gevoel.
Het enige wat ik nog wil zeggen:
5 opmerkingen:
Joechee!
Ga toch lekker vitamientjes slikken, als je die pillen mist!
Fantastisch gedaan jongen!
Proficiat!
Groetjes uit Brielle
He kanjer,
Ik heb het mijne al gezegd vanochtend in het smsje. Het enige wat ik nogmaals kan herhalen is:
"IK BEN TROTS!"
Dikke kus Son
Hoi Lieverd, natuurlijk zijn we hartstikke trots op jou maar dat waren we de laatste 2 jaar al. Jij hebt ons in die tijd heel veel geleerd waar we zeker in de toekomst iets mee kunnen. In Oostenrijk zullen we er zeker eentje op drinken en gaan we veel plezier maken.
Maar ook moeten we Pepke, Memke en Manon niet vergeten want dat zijn natuurlijk ook kanjers en wat had je zonder hen moeten beginnen. Puck tot gauw en we houden van je. Tante Jeanny en Ome Lou. xxxxxxxxxx
Hadie Puckemans
Ik hoor het je al zeggen,daar is hij weer de pelgrim.
Inderdaad het is lang geleden dat je iets van mij hebt gehoord,maar ik heb het ook zo druk.
Ben voor jou te voet naar Rome geweest,waar ik bij Beni ben geweest,je weet wel die halve Sinterklaas.
Hij vroeg mij meteen hoe is het met Puck.
Ben ook nog bij Kareltje geweest.
Ik heb hem gezegd dat ik voor de laatste keer bij hem kwam buurten en blij dat hij was,vooral dat jij weer beter was,maar het voornaamste
was dat hij van mij verlost is.
Puck dat ik trots op je ben dat heb ik al vaker geschreven,het zijn voor jou pepke memke en Manon
ook zware jaren geweest,daar ben ik natuurlijk ook trots op.
Als ik je niet meer zie,dan tot Kerstmis in Oostenrijk waar we met ze alle zullen toosten op jou genezing.
Totziens de Pelgrim
Puck en Familie,
Heel veel goeds gewenst. En geweldig bedankt voor jullie inzet voor de Stichting Leukemie.nl www.leukemie.nl
vriendelijke groet,
Gijs Beukhof
Een reactie posten