Maandag, 31 maart 2008

Na een weekend vol morfine hoopte ik erop dat ik vandaag weer naar huis zou mogen. Vanaf zaterdagavond waren ze langzaam begonnen met het afbouwen van de hoeveelheid morfine die ik per uur kreeg en zondagmiddag om een uur of vijf mocht de pomp er zelfs helemaal vanaf en was ik weer morfine vrij. Na het gebruikelijke ziekenhuisochtendritueel van bloed prikken en controles was het wachten op het ontbijt zodat ik me daarna kon gaan douchen in afwachting van de dokter. Na het ontbijt was ik natuurlijk toch weer te lui om me direct te gaan douchen en besloot ik nog even lekker in bed te blijven liggen en wat te computeren. Na een tijdje kwam de dokter al om te vertellen dat ik naar huis mocht. Er moest wel nog vanalles worden geregeld omdat mijn kuur na dit alles niet meer aanstaande vrijdag maar pas na het weekend op maandag zou beginnen. Toen de dokter net weg was kwam Mam. Na het hele verhaal te hebben uitgelegd sleepte ik mezelf toch maar eens naar de douche zodat ik klaar zou zijn zodra alles was geregeld en ik dan ook direct naar huis kon. Om ongeveer twaalf uur was nog niet alles geregeld en besloten Mam en ik maar even een soepje te gaan eten in het restaurant beneden. Toen we terugkwamen was alles geregeld maar moest het alleen nog worden ondertekend door de dokter. Na wat doorvragen werd hier wat vaart achter gezet en kon ik eindelijk weer naar huis. Eenmaal in de auto was ik voor het eerst niet superblij om naar huis te gaan, dit kwam omdat ik toch nog altijd een beetje angst had dat de pijn in mijn knieën terug zou komen. Maar goed, nu weer lekker naar huis en een weekje genieten tot we maandag weer beginnen.

Groeten Puck

7 opmerkingen:

Anneke en Wil zei

Hoi Puck!

There's no place like home, maar ik snap je wel. Ik weet nog dat Coen niet naar huis durfde omdat hij bang was dat de paracetamol die we thuis hadden niet zo goed was als die van het ziekenhuis. Gelukkig kon de dokter hem overtuigen. En als de pijn terug zou komen, ben je toch zo weer in het ziekenhuis!
Probeer te genieten van de komende dagen, en voor maandag weer toi toi.

Groetjes,
De Briellenaren

Anoniem zei

heej puck,

laten we hopen dat de pijn in je knie niet meer terug komen. blij dat je weer naar huis mag.
veel succes.

fam jansen.

Anoniem zei

He Puck, goed te horen dat je weer thuis bent! Zeker proberen te genieten van de komende dagen en zoals mijn voorgangers al zeiden..."succes voor maandag".

Liefs Son en Loucka

Anoniem zei

Hoi Puck

Jammer dat je knieën nu ook nog be-
ginnen op te spelen,alsof je nog
niet genoeg hebt.Ik hoop dat het
inmiddels weer beter gaat!
Rust deze week maar lekker uit en
dan de volgende week er weer tegen-
aan.En denk eraan...PAOL HALDE...
Wij denken aan je,sterkte en tot
de volgende keer.

Groetjes Marianne van de bekker.

Anoniem zei

Hey Puck,

Hoestie? Bah bah ik zie dat het behoorlijk K...... is geweest allemaal. Gelukkig wel weer het goede nieuws dat de leukemie niet terug is.
Ik hoop dat het nu weer wat beter gaat.
Volhouden!!

Ciaitoooo Carolein

Anoniem zei

heej puck!

ik was op hyves aan het zoeken naar een paar oude bekende daar kwam ik jou ook tegen!.. dat was al 30 nov. maar wist niet wat er met je was. me moeder hoorde het van marina. ik weet niet of je mij nog kent je achter buurmeisje van vroeger.. joyce.. nou ik wens je heel veel sterkte!!..

groetjess joyce

Anoniem zei

Lieve mensen,

Goed en pijnvrij weekend vanuit een "weer" nat Paramaribo.

mona jorg en jef