Maandag, 26 mei 2008

Vandaag moest ik weer terug naar het azM voor het tweede gedeelte van mijn kuur. Van tevoren wist ik al dat ik op een tweepersoonskamer zou liggen. Dit had de afdeling 'opname' namelijk al gemeld aan de telefoon toen ze doorgaven dat ik kamer 22 zou krijgen en hoe laat ik me moest melden. Toen ik kamer 22 binnenging zakte de moed me direct in de schoenen toen ik aan het tafeltje een persoon zag zitten die flink op leeftijd was en er uitzag alsof hij elk moment van de stoel kon kieperen en zijn laatste adem zou uitblazen. Later bleek het een flink demente man van 88 jaar te zijn. Ik had het dus weer getroffen. Maar toen ik over de eerste schrik van mijn nieuwe kamergenoot heen was kon ik me gaan richten op wat vandaag ging gebeuren. Er stond namelijk weer een ruggenprik op het programma. Uiteindelijk zou de ruggenprik rond een uur of twee plaatsvinden. We konden dus ongeveer drie uur gaan kaarten aangezien mijn status zoek was en ze daarom niet konden beginnen met de chemo. Deze moet altijd gecontroleerd worden aan de hand van recepten en zo die in mijn status zitten.. Toen het bijna drie uur was werd het tijd voor de seresta's om me voor te bereiden op de ruggenprik. Nadat de prikster binnenkwam werden de voorbereidingen getroffen en kon ik gaan liggen. Gelukkig had ik weer eens een zeldzaam toppertje die me prikte want het ging in een keer goed. Gelukkig. Hierna konden we weer gaan wachten op de chemo. Net na de ruggenprik kreeg ik een spoelkolf die vier uur loopt en om half zeven begonnen ze eindelijk met de MTX. Eerst een zakje Vincristine van een kwartier, daarna een zak MTX van een uur en dan de lange van 23 uur. De eerste dag zat er weer op.

Woensdag, 28 mei 2008

Vandaag kwam Manon langs. Ook haar examens zaten er nu op dus ze had weer tijd voor mij. Ik had al gevraagd aan de verpleging of ik van de afdeling af zou mogen omdat we eigenlijk Ruth wilden bezoeken. Ruth heeft bij mij in de klas gezeten en ligt nu ook tijdelijk in het azM omdat ze is aangereden op weg naar haar examens vorige week en het een en ander heeft gebroken. Gelukkig mocht dit en nadat ik een potje Skip-Bo had verloren gingen we richting afdeling C4 om haar een bezoekje te brengen. Toen we daar kwamen bleek ze naar de gipskamer te zijn voor nieuw gips om haar arm. Na een paar minuten te hebben gewacht zagen we in de verte een rose schijn en dit bleek inderdaad Ruth te zijn. Ze heeft namelijk rose gips om haar arm een een rose gipscorset. Na een uurtje of twee te hebben bijgepraat over van alles en nog wat werd het weer tijd om terug te keren naar mijn eigen afdeling. We spraken wel af dat we nog eens langs zouden komen voordat ze naar Hoensbroek gaat om te revalideren. Eenmaal terug op mijn eigen kamer werd het, nadat ik weer een potje Skib-Bo had verloren van Manon, weer tijd voor haar om terug naar huis te gaan.

Donderdag, 29 mei 2008

Vandaag kwam Maarten langs om te X-boxen. Ik mocht namelijk de X-box van Maarten lenen. Het kostte me een hoop stress om het ding aan te sluiten, want de scartkabel ging niet in de standaard tv op mijn kamer en uiteindelijk bracht verpleger Martijn (die zelf erg van gamen houdt) me een grote televisie die aan mijn voeteneinde kon staan. Voordat Maarten kwam was Pap er om me gezelschap te houden. Om de tijd te doden besloten we wat te kaarten, maar na twee grandioze overwinningen van mij en een nipt verlies had hij hier al snel geen zin meer in. Na wat te hebben gebabbeld met Maarten besloten we om dan toch maar onze krachten te gaan meten via een potje PES. Na een felle strijd kwam ik (natuurlijk ;p) als overwinnaar uit de strijd. Dus ik heb ook weer wat om Maarten de komende tijd mee te vervelen.

Zaterdag, 31 mei 2008

Vandaag mocht ik eindelijk weer naar huis. Ik had de dag ervoor te horen gekregen dat de spiegel op die dag alweer 0.02 was en ik de dag erna dus lekker naar huis mocht. Toen ik wakker werd van iemand die bij mijn buurman bloed kwam prikken ging ik rechtop zitten om want rond te kijken. Ik keek langs het gordijn en zag dat de persoon die bij mijn buurman was geweest haar schoenen aan het afvegen was. Ik besteedde hier verder geen aandacht aan en besloot weer te gaan liggen. Even later moest ik toch echt nodig naar de wc dus stond ik op, trok mijn Jansse uit de stroom en liep richting de wc. Halverwege keer ik op de grond en kon ik nog net op tijd tot een halt komen. Tot mijn grote schrik zag ik dat mijn buurman waarschijnlijk zelf naar de wc was gestrompeld maar zijn 'dunne boodschap' halverwege niet meer op had kunnen houden. Het gevolg was een flink spoor van halverwege de kamer tot aan de de wc. Hierop besloot ik maar weer snel in mijn bedje te kruipen en de verpleging te bellen. Dat is nog eens wakker worden. Nadat de rotzooi was opgeruimd en ik me weer vrij kon bewegen door de kamer werd het tijd om in te pakken. Toen Pap en Mam arriveerden moesten we nog even op de dokter wachten maar nadat ook zij groen licht had gegeven zijn we zo snel mogelijk huiswaarts gekeerd. Eenmaal thuis zijn we even naar Lei gegaan om hem zijn 'Trainert' trui te geven ter ere van zijn behaalde trainers diploma. Hierna zijn we naar Rick gegaan aangezien hij achttien was geworden en dat natuurlijk gevierd moest worden. Na wat taart en gezelligheid gingen we richting Venlo om Opa te bezoeken in het ziekenhuis. De avond ervoor kreeg ik namelijk het minder goede nieuws dat Opa (die uit Venlo) was opgenomen in het ziekenhuis aangezien ze hadden ontdekt dat hij flink wat vocht in zijn buik had. Daar bleek dat hij al ruim achtien kilo was afgevallen ( binnen 24 uur) door het vocht dat via een drain uit zijn buik was verwijderd. Inmiddels gaat het een stuk beter met hem en wordt onderzocht wat dit veroorzaakt. Na het bezoekuur brachten we Oma naar huis en keerden we huiswaarts om me op te gaan maken voor mijn eerste nacht in mijn eigen bed.

Ik word maandag de 9e weer opgenomen dus tegen die tijd horen jullie wel weer van mij.

Groeten Puck